واکاوی رابطه هوشمندی مدیران سازمان های امنیتی با عملکرد مدیریتی آنان

سازمان های امنیتی با توجه به کارکردهای ویژه ای که دارند، باید بتوانند برای توسعه و پیشرفت، به توسعه هوشمندی مدیران خود بپردازند، چراکه کارایی هریک از کارکنان آن، بیش از هر چیز متاثر از کارآمدی و هوشمندی مدیران آن سازمان است. در این تحقیق سعی شده است با بهره گیری از یک پژوهش روشمند ابتدا یک مولفه کلان مدیران سازمان های امنیتی، یعنی هوشمندی مورد امعان نظر قرار گرفته، آنگاه رابط آن با عملکرد شغلی مدیران بررسی گردد. به عبارتی هدف از انجام این پژوهش کشف و شناسایی رابط هوشمندی مدیران سازمان های امنیتی با عملکرد مدیریتی آنان است.

روش شناسی: 

این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی-پیمایشی است. به منظور تدوین مبانی نظری پژوهش از روش مطالعات کتابخانه ای و برای آزمون فرضیه های پژوهش از پرسش نامه محقق ساخته با روایی و پایایی قابل قبول برای آزمون استفاده شده است. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل مدیران سطوح مختلف یکی از سازمان های امنیتی در سطح استان خراسان رضوی است که در آن از روش خوشه ای- طبقه ای متناسب با حجم استفاده گردیده است. در این پژوهش برای حصول اطمینان از روایی ابزار گردآوری داده ها از روش تحلیل عاملی تاییدی و به منظور تعیین پایایی آن از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است.

یافته های پژوهش نشان داد که بین مولفه های هوشمندی مدیران اعم از؛ داشتن بینش راهبردی، داشتن روحیه سازمانی، تغییرگرایی، قدرت اقناع سازی، شجاعت، نوآوری و یادگیری سازمانی و عملکرد مدیریتی آنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و می توان نتیجه گرفت که مدیران با ضریب هوشی بالاتر هستند که خلاقیت و نوآوری را در سازمان افزایش می دهند و عملکرد مدیریتی مناسب تری را ارایه می کنند.