بررسی دز پرتویی رسیده به قلب و تغییرات الکتروکاردیوگرافی آن در پرتودرمانی سه بعدی تطبیقی بیماران مبتلا به سرطان پستان چپ

 سرطان پستان یکی از سرطان های شایع و پنجمین عامل مرگ ومیر ناشی از سرطان در ایران است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر بررسی دز پرتویی رسیده به قلب و ارتباط آن با اثرهای جانبی ایجادشده در این بافت، در پرتودرمانی بیماران مبتلا به سرطان پستان چپ، با استفاده از تکنیک پرتودرمانی سه بعدی تطبیقی است.

 تعداد 181 زن مبتلا به سرطان پستان سمت چپ که پس از جراحی، پرتودرمانی شده بودند، وارد مطالعه شدند. پارامترهای دزیمتریکی با استفاده از نمودارهای دز-حجم، برای قلب، کل ریه، ریه ی چپ و حجم بالینی هدف به دست آمد. از بیماران قبل از شروع پرتودرمانی و یک سال بعد از اتمام درمان، تست الکتروکاردیوگرافی به عمل آمد.

 میانگین دز قلب، ریه ی چپ، کل ریه و حجم بالینی هدف، به ترتیب 3/1±6/3، 4/5±13/3، 3/7±6/9 و 6/4±47/3 گری بود. کاهش چشمگیری در دامنه ی موج T در 57درصد از بیماران، سه ماه پس از پرتودرمانی مشاهده شد. دامنه ی موج T از 0/92±3/03 به 0/83±1/56 میلی متر کاهش یافت. کاهش دامنه ی موج T با میانگین دز قلب ارتباط معناداری دارد (0/019= P).

 در زنان مبتلا به سرطان پستان چپ، عوارض قلبی ناشی از پرتودرمانی شایع است. الکتروکاردیوگرافی می تواند برای غربالگری عملکرد قلب، بعد از پرتودرمانی استفاده شود. در این مطالعه، ناهنجاری موج T شایع ترین اثر جانبی در این بیماران است.