پیش بینی اضطراب سلامت براساس باورهای فراشناختی، ناگویی هیجانی و اجتناب تجربه ای در پرستاران

افراد مبتلا به اضطراب سلامت تصورات غلط و تفسیرهای نادرستی از سلامتی دارند و نسبت به علایم جسمی خود حساسیت بیش از حد دارند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب سلامت براساس باورهای فراشناختی، ناگویی هیجانی و اجتناب تجربه ای در پرستاران انجام شد.

روش این مطالعه، توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش را تمامی پرستاران در بخش اورژانس بیمارستان ها و مراکز درمانی شهر کرمانشاه تشکیل دادند. در این مطالعه، 180 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسسشنامه پذیرش و عمل ویرایش2 (AAQ-II)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) ، فرم کوتاه سیاهه اضطراب سلامت (HAI-18) و پرسشنامه باورهای فراشناختی  (MCQ-30) پاسخ دادند. داده‏های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که بین باورهای فراشناختی، ناگویی هیجانی و اجتناب تجربه ای با اضطراب سلامت در پرستاران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نیز آشکار کرد که 5/76 درصد واریانس اضطراب سلامت پرستاران به وسیله باورهای فراشناختی، ناگویی هیجانی و اجتناب تجربه ای ‏تبیین می‏شود.

با توجه به نتایج می توان گفت، اگر ارزیابی افراد از علایم جسمانی تنها زمانی مشکل ساز باشد که باورهای فراشناختی خاص بالا باشند، مداخلات درمانی که به جای ارزیابی علایم، باورهای فراشناختی را هدف قرار می دهند، ممکن است موثرتر باشند. همچنین درمان های مبتنی بر پذیرش و تعهد و ذهنی سازی که منجر به کاهش اجتناب تجربه ای و افزایش ظرفیت ذهنی سازی و متعاقبا کاهش اضطراب سلامت می شوند برای پرستاران پیشنهاد می شود.