تاثیر ریزشمع های زیستی در بهسازی خاک ماسه ای

بهسازی زیستی خاک، روشی جدید، پایدار و تجدیدپذیر می باشد. این فرایند، عملکرد مناسبی در افزایش ظرفیت باربری و نفوذپذیری، کاهش نشست، افزایش سختی و کاهش نفوذپذیری خاک به دلیل پدیده انسداد زیستی ایجاد می کند. همچنین استفاده از ریزشمع ها در بهسازی خاک، بیش از نیم قرن موردتوجه بوده است. با توجه به تحقیقات متعدد در خصوص رفتار ریزشمع ها و نوپا بودن بهسازی زیستی و در راستای شیوه های پایدار و دوست دار محیط زیست، ایده استفاده هم زمان از ریزشمع های زیستی به وجود آمد. در این پژوهش، بهسازی خاک ماسه ای کم تراکم با استفاده از ریزشمع های زیستی، ریزشمع ها با تزریق دوغاب سیمانی و بدون تزریق تحت بارگذاری صفحه موردبررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش ها نشان از افزایش 97 درصدی ظرفیت باربری در خاک مسلح شده با یک ریزشمع زیستی نسبت به خاک غیرمسلح داشت. این میزان افزایش ظرفیت باربری در حالت تزریق سیمانی و بدون تزریق به ترتیب 126 و 55 درصد بود. در خصوص بررسی تاثیر تعداد ریزشمع زیستی در حالت یک، سه و پنج ریزشمع، افزایش ظرفیت باربری به ترتیب 97 و 151 و 191 درصد نسبت به خاک غیرمسلح مشاهده شد. همچنین تاثیر افزایش طول ریزشمع از 14 به 20 سانتی متر ظرفیت باربری در حالات بدون تزریق، تزریق زیستی و سیمانی ریزشمع نسبت به حالت خاک غیرمسلح به ترتیب 22 و 33 و 5/26 درصد افزایش را نشان داد. از مقایسه متغیرها در حالات مختلف این حقیقت روشن شد که با توجه به نتایج، ریزشمع زیستی می تواند گزینه مناسبی در جایگزینی ریزشمع ها با دوغاب سیمانی باشد.