اثربخشی آموزش هنر مبتنی برتدریس مشارکتی، بدیعه پردازی و بارش‏مغزی بر تربیت هنری دانش‏ آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش هنر مبتنی بر سه روش تدریس مشارکتی، بدیعه‏پردازی، و بارش مغزی بر تربیت هنری دانش‏آموزان پایه هشتم بود که به روش شبه‏آزمایشی انجام شده است.جامعه آماری شامل همه دانش‏آموزان پایه هشتم شهرستان رامسر می شوند که از این تعداد 60 نفر به روش تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه تربیت هنری تن تز با پایایی محاسبه شده (088/0) پاسخ دادند.داده‏های حاصل از این پژوهش، با استفاده ازآمار توصیفی و استنباطی(تحلیل کوواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان داد که بین میزان تربیت هنری دانش‏آموزانی که تحت آموزش هنر مبتنی بر روش تدریس مشارکتی، بدیعه‏پردازی، و بارش‏مغزی قرار گرفته‏اند، تفاوت معنادار وجود دارد. هر یک از سه روش تدریس، بر مولفه‏های تربیت هنری نیز تاثیر جداگانه و متفاوت دارند. بدین صورت که روش تدریس مشارکتی، با میانگین (98/2) بیشترین تاثیر را بر تربیت هنری داشته است و روش تدریس بارش مغزی، با میانگین (95/2) و روش تدریس بدیعه‏پردازی، با میانگین (89/2)هم به ترتیب بر تربیت هنری موثر بوده‏اند. آموزش هنر مبتنی برتدریس مشارکتی، بدیعه پردازی و بارش‏مغزی بر تربیت هنری دانش‏آموزان، در 8 جلسه 90 دقیقه‏ای اجرا شد. همچنین یافته های این پژوهش نشان داد که به حوزه تولید هنری، در برنامه درسی موجود آموزش هنر در دوره راهنمایی (متوسطه اول) تحصیلی پرداخته شده است. در حالی که به حوزه‏های نقد هنری، تاریخ هنری، زیبایی شناسی، در برنامه درسی موجود آموزش هنر دوره راهنمایی تحصیلی توجه چندانی نشده است.