رابطه خودکارآمدی با اثربخشی مدیران از دیدگاه مدیران و معلمان مقطع راهنمایی و متوسطه (مطالعه موردی منطقه چمستان)

تحقیق حاضر در پی شناخت رابطه بین خود باوری و اثربخشی مدیران مقطع راهنمایی و متوسطه است، نوع کاربردی و با روش توصیفی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، مدیران و معلمان منطقه چمستان با تعداد 483 نفر که براساس جدول مورگان نمونه ای با حجم 230 نفر و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته شالیکار (1378) و برای خودکارآمدی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده اثربخشی که میزان پایایی با روش الفای کرونباخ 77/0 محاسبه و برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیف از قبل فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، میانه، نما و نمودار از آمار استنباطی به روش همبستگی پیرسون استفاده شده است. از مهم ترین یافته های این پژوهش این است که بین خودکار آمدی، خودباوری- خودتنظیمی، خودسنجی رابطه مثبت و معناداری با اثربخشی مدیران وجود دارد ولی مولفه های خود رهبری در هر دو مقطع و خود تهیجی در مقطع متوسطه رابطه معنادار با اثربخشی ندارد.