اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر حمایت اجتماعی ادراک شده و امید به زندگی مراقبان دو بیمار مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS): مطالعه موردی

پیچیدگی های نحوه مراقبت از بیماران مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) مشکلات بسیاری را به مراقبان تحمیل می کند و همین امر اعمال مداخله برای افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده و امید به زندگی را ضروری می سازد. پژوهش حاضر با هدف مطالعه موردی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر حمایت اجتماعی ادراک شده و امید به زندگی مراقبان دو بیمار مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) انجام شد.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح تک آزمودنی بود و در آن از طرح A B استفاده شد. در این پژوهش 10 بار اندازه گیری (3 بار به عنوان خط پایه، 4 بار طی درمان و 3 بار نیز در مرحله پیگیری) به عمل آمد. جامعه آماری پژوهش را مراقبان دو بیمار مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) که در نیمه اول سال 1401 به انجمن حمایت از بیماران نوروپاتی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، تشکیل داد و این افراد به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS) و مقیاس امید به زندگی (LES)، بود. جلسات درمان پذیرش و تعهد به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ای به صورت هفتگی برای هر دو نفر در مطب روانشناس به صورت انفرادی اجرا شد. بررسی داده ها با استفاده از تحلیل دیداری انجام گرفت.

نتایج نشان داد درمان پذیرش و تعهد موجب افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده (79/42 درصد) و امید به زندگی (77/43 درصد) مراقبان دو بیمار مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) می شود.

درمان پذیرش و تعهد می تواند به عنوان یک مداخله کاربردی به منظور بهبود حمایت اجتماعی ادراک شده و امید به زندگی مراقبان بیمار مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) در نظر گرفته شود.