مشرب عرفانی شاه داعی الله شیرازی

بیان مسیله: 

یکی از موضوعات اساسی در پژوهش های عرفانی، شناخت سنت و مشرب عرفانی هر عارف است. درواقع تبیین سنت و مشرب عرفانی عارفان، نخستین گام در شناخت آرا و اندیشه های آنان است. این پژوهش با هدف تبیین سنت و مشرب عرفانی شاه داعی شیرازی با روشی مضبوط و علمی انجام شده است.

نویسندگان در این پژوهش می کوشند با روشی توصیفی تحلیلی، نخست با بررسی هدف و غایت عارف، روش رسیدن به هدف، موضوعات و مفاهیم مطرح شده درآثار وی، نظام تربیتی و زبان عرفانی او، به تعیین سنت عرفانی شاه داعی بپردازند و سپس مشرب عرفانی وی بررسی شود. برای تبیین مشرب شاه داعی، به مبدا و مقصد سیروسلوک و مراحل میان مبدا و مقصد پرداخته شده است.

با بررسی این موضوعات، تلفیقی از سنت اول و دوم عرفانی را اندیشه های شاه داعی می توان دید؛ به طورکلی می توان گفت مشرب عرفانی شاه داعی در بحث نظری به سنت دوم عرفانی گرایش دارد و در سلوک عملی منطبق با سنت اول عرفانی است.