ارزیای ردپای اکولوژیکی در کشورهای برتر مقصد گردشگری با استفاده از رگرسیون چند متغیره

امروزه از ردپای اکولوژیکی به عنوان شاخصی برای ارزیابی فعالیت های انسان در مسایل زیست محیطی نام برده شده است. این شاخص، روشی است که وسیله شبکه جهانی ردپای اکولوژیکی برای اندازه گیری تقاضای انسان در سرمایه طبیعی برای حمایت از مردم یا اقتصاد لازم است، ترویج شده است. بنابراین ردپای اکولوژیکی هم عرضه منابع طبیعی و هم تقاضای بشر در محیط را اندازه گیری می کند. هدف این مطالعه ارزیابی ردپای اکولوژیکی در کشورهای برتر مقصد گردشگری است. برای گردآوری داده ها از پایگاه های بانک جهانی و Global Footprint Network در طی 24 سال گذشته (1995-2019) برای این پژوهش استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده از آزمون های اماری رگرسیون چند متغیره و همبستگی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل آماری متغیرها نشان می دهد که میزان رد پای اکولوژیکی در کشورهای چین، مکزیک، ترکیه و فرانسه به ترتیب برابر با 63/6، 31/3؛ 22/3 و 11/3 و کمترین میزان ردپای اکولوژیکی در کشورهای انگلستان و ایتالیا با میانگین45/1 و 99/1 است. بیشترین همبستگی(R=729) بین رشد اقتصادی با ردپای اکولوژیکی وجود دارد. علاوه براین، براساس تحلیل های رگرسیون چند متغیره بین متغیر مستقل(توسعه گردشگری) و متغیر وابسته(ردپای اکولوژیکی) همبستگی قوی (75/0=R) برآورد شده است.