اثر منابع مختلف کودی و کم آبیاری بر خصوصیات کیفی علوفه و عملکرد سورگوم علوفه ای

این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز پرورش و اصلاح نژاد گاومیش شمال غرب کشور در سال زراعی 1400-1399 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل شرایط متفاوت آبیاری در 3 سطح (آبیاری بعد از تخلیه 40 ،60 و 80 درصد آب قابل استفاده) به عنوان عامل اول و کاربرد منابع مختلف کودی در پنج سطح {شیمیایی، زیستی، آلی، نانو و شاهد} به عنوان عامل دوم بودند. پارامترهای پروتیین خام، قابلیت هضم ماده خشک، کربوهیدرات محلول در آب و عملکرد پروتیین تحت منابع مختلف کودی در شرایط متفاوت آبیاری در مقایسه با تیمار شاهد بهبود یافت. با تاخیر در آبیاری ماده خشک، خاکستر علوفه و ارزش نسبی تغذیه ای کاهش یافت در حالی که تنش کم آبی باعث افزایش میزان الیاف نامحلول شوینده های اسیدی و خنثی شد. همچنین بیشترین میزان ماده خشک، خاکستر علوفه و ارزش نسبی تغذیه ای تحت مصرف کود نانو بود. شرایط آبیاری بعد از تخلیه 40 نسبت به 80 درصد آب قابل استفاده، به ترتیب سبب افزایش 24، 14 و 18 درصد وزن خشک برگ، ساقه و عملکرد علوفه شد. بیشترین وزن خشک برگ، ساقه و عملکرد علوفه به ترتیب با 11738، 16764 و 27938 کیلوگرم در هکتار در کود نانو بدست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد که کودهای نانو و آلی در مقایسه با سایر منابع کودی در شرایط تنش کم آبی از کارایی بیش تری در بهبود ویژگی های کمی و کیفی سورگوم علوفه ای برخودار بودند.