واکاوی سرانجام میراث فلسفی و کلامی ابن رشد در جهان اسلام
شماری از مستشرقان و تعدادی از اندیشمندان مسلمان مصرانه بر این باورند که میراث حکمی و کلامی ابن رشد در جهان اسلام و از جمله ایران، وارد نشد و حکیمان و متکلمان مسلمان، التفاتی به نوشته های او نکردند. توجیهاتی مانند نبود نسخه های آثار ابن رشد یا نداشتن شاگردان وفاداری به وی نیز بر این باور ارایه شده است. نوشتار حاضر می کوشد هم گزارشی از جبهه مقابل با این باور ارایه دهد و هم نادرستی پندار بی توجهی اندیشمندان جهان اسلام و به ویژه ایرانیان به میراث ابن رشد را نشان دهد. برای نیل به این منظور به نوشته های متعددی از حکیمان و متکلمان شرق عالم اسلام تمسک می شود که در آنها صریحا از ابن رشد و یا نوشته های او نام می برند و گاه به نقد می نشینند. همچنین در این نوشتار به بسیاری از مسایلی اشاره می شود که متکلمان و فیلسوفان مسلمان در نوشته های ابن رشد دنبال کردند. سرانجام نیز محتمل ترین وجه برای کم توجهی حکیمان مسلمان به نوشته های ابن رشد ذکر خواهد شد.
-
تبیین صدرا از «حسن و قبح» براساس رابطه عمل، ملکات و معرفت
سیده زینب حسینی*، ابراهیم نوئی
نشریه کلام پژوهی، بهار و تابستان 1403 -
بررسی ادعای وقوع بداء در استجابت دعای حضرت زکریا (ع)
طاهر کریم زاده*، رضاعلی شیرخدا،
نشریه دعاپژوهی، پاییز و زمستان 1402