تاثیر درمان ذهنی سازی و هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مولفه های انگ ناباروری

انگ ناباروری شامل بی ارزشی شخصی، کناره گیری اجتماعی، انگ عمومی، انگ خانوادگی بوده و فرد نابارور را از محیطش متمایز می کند. هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، بیان خلاقانه عواطف و احساسات است و سبب کاهش آشفتگی های روانشناختی می گردد. درمان ذهنی سازی، توانایی فرد در تعبیر حالات ذهنی خود و دیگریست و در یک رابطه دلبستگی ایمن شکل می گیرد. هدف، مقایسه اثربخشی هنردرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان ذهنی‏سازی بر مولفه های انگ ناباروری زنان نابارور شهر اصفهان بود.

پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون،پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان با تشخیص ناباروری اولیه مراجعه کننده به پزشکی قانونی اصفهان در سال1400 بودند . با توجه به ملاک‏های ورود و خروج، 45 نمونه هدفمند انتخاب و بطور تصادفی دردو گروه آزمایشی هنردرمانی مبتنی برذهن آگاهی و ذهنی سازی و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه انگ ناباروری بود. گروه های آزمایشی درمان ها را طبق پروتکل هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان ذهنی سازی، طی دو و نیم ماه دریافت نمودند. گروه گواه بدون مداخله بود. برای تحلیل داده ‏ها از تحلیل واریانس با اندازه‏گیری مکرر با طرح آمیخته استفاده شد.

نمره بی ارزشی خود، کناره گیری اجتماعی، انگ عمومی و انگ خانوادگی در مرحله پس آزمون کاهش یافت و درمان ذهنی سازی اثربخش تر از هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مولفه های انگ ناباروری بود .

هر دو درمان باعث کاهش انگ ناباروری شدند که سبب کاهش اضطراب و کناره گیری اجتماعی زنان نابارور می شود.