ارزیابی تاثیر مهاجرت بر معیشت پایدار خانوارهای مهاجر در نواحی روستایی استان گلستان

بهبود معیشت مردم محلی در دو دهه اخیر مورد توجه فزاینده ای قرار گرفته است و یکی از اهداف اصلی دولت های ملی است. هدف این تحقیق ارزیابی تاثیر مهاجرت بر معیشت پایدار خانوارهای مهاجر سیستانی ساکن در روستاهای استان گلستان است. روش تحقیق توصیفی مبتنی بر پیمایش پرسشنامه ای است. جامعه آماری شامل 25000 نفر از سرپرستان خانوار مهاجر از استان سیستان و بلوچستان به استان گلستان است. با استفاده از فرمول کوکران 250 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نمونه ها از 12 شهرستان استان گلستان انتخاب شدند. روایی پرسشنامه های تحقیق بر مبنای دیدگاه متخصصان و پایایی بر مبنای محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد که سرمایه های طبیعی و مالی و کل سرمایه ها کمتر از حد متوسط (نامناسب) است. نتایج بررسی راهبردهای معیشت نشان داد که مواردی مانند کسب درآمد از فعالیت های زراعت، دامداری، باغداری، جمع آوری منابع و گیاهان جنگلی و کارگری از جمله مهم ترین راهبردهای معیشتی هستند. نتایج ارزیابی روندهای آسیب پذیری نشان داد که مواردی از قبیل انسجام و همبستگی خانواده ها، فرصت های کاری درآمدزا، تعداد دام و طیور، سطح درآمد و قدرت خرید خانوار اهمیت بیش تری در زمینه کاهش آسیب پذیری داشته اند. در حالی که مواردی مانند تورم و گرانی، آلودگی آب و هوا اهمیت بیش تری در زمینه افزایش آسیب پذیری داشته اند. نتایج ارزیابی پیامدهای مهاجرت نشان داد که پیامدهای اقتصادی، طبیعی، فرهنگی- اجتماعی و خدماتی- رفاهی مهاجرت بیش تر از حد متوسط است. این نتایج بیانگر این است که مهاجرت منجر به تغییر و بهبود در زندگی خانوارها شده است و اثرات مثبت مورد انتظار مانند بهبود رفاه و دسترسی به خدمات و اشتغال حاصل شده است.