پیش بینی خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس حمایت اجتماعی و سلامت روان در دانش آموزان

این پژوهش با هدف  پیش بینی خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس حمایت اجتماعی و سلامت روان در دانش آموزان انجام شد. نوع پژوهش توصیفی و روش آن همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر سنگر در سال تحصیلی 96-1395 به تعداد 460 نفر بود که از بین آنها تعداد 210 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های حمایت اجتماعی شربورن و استوارت (1991)، سلامت روانی گلدبرگ و هیلر (1979) و خود ناتوان سازی تحصیلی جونز و رودوالت (1982) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و بوسیله نرم افزارSPSS24  تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان  داد که بین حمایت اجتماعی و سلامت روان با خود ناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان همبستگی منفی معناداری وجود دارد (05/0>P). با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که حمایت اجتماعی و سلامت روان پیش بین مناسبی برای کاهش خود ناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان می باشد.