مبانی و اصول سنجش اسلامیت دانش در حوزه ی علوم انسانی بعد از انقلاب اسلامی

هر دانشی بر اصولی استوار است که بر همه اجزای آن پرتو می افکند. دانش علوم انسانی نیز از این قاعده مستثنی نیست. این مقاله ضمن معرفی مبانی و اصول حاکم بر علوم انسانی اسلامی ادله اثبات آن را نیز بیان کرده است. این تحقیق با روش تحقیق کتابخانه ای و مراجعه به متون و اسناد صورت پذیرفته که کلیه متون مرتبط در این زمینه مطالعه و بصورت فیش برداری صورت گرفته است. دین اسلام پنج شرط اساسی را ملاک سنجش اسلامیت افراد قرار داده است که محقق به عنوان محور تحقیق و در تطبیقی علمی به کمک آن شروط، اسلامیت دانش را نیز مورد سنجش قرار داده است. اصل وحدت گرایی در پرتو تقدم نداشتن بر خدا و رسول، هدایت طلبی در پرتو اعتقاد به نبوت و آخرت گرایی در پرتو اعتقاد به معاد، عدالت خواهی در پرتو اعتقاد به عدل اسلامی، ولایت پذیری در پرتو اعتقاد به امامت و جریان ولایت الله می توانند چراغ راه محقق مسلمان باشند که با محک آن در تمامی حوزه های علمی به ویژه علوم انسانی اسلامیت را بسنجند و علوم انسانی را اسلامی و مطهر کنند. این اصول از مبانی معرفت شناسی، هستی شناسی، انسان شناسی و ارزش شناسی در علم کلام و فلسفه اسلامی منشا می گیرند. مراعات این اصول در تمامی رشته های علوم انسانی شرط اسلامیت آن رشته علمی محسوب می شود؛ درنتیجه شرط اسلامیت یک حقیقت علمی تحقق هر پنج اصل ذکرشده به طور یکجاست. هریک از اصول مبانی استدلالی قابل دفاعی دارد که می تواند اصالت خود را در داوری اثبات کند.