الهیات و علوم زیستی

بحث درباره رابطه علم و دین سابقهای طولانی دارد. مولف این مقاله که گیاهشناس و متاله است با محدود کردن دامنه بحث به رابطه الهیات جدید غرب با موضوعات روز در علوم زیستی، نخست مروری دارد بر تحولاتی که از زمان طرح نظریه تکاملی داروین در عرصه علوم زیستی پدید آمده است، و سپس با مروری بر تعدیالت و تحولاتی که با ظهور داروینیسم نو و رابطهاش با یافته های علم نوظهور ژنتیک رخداده است، به نتایج گوناگون مترتب بر نظریات و کشفیات جدید در حوزه علوم زیستی و فن آوریهای مربوب به آن می پردازد که حوزه های مختلف و مهمی از زندگی بشر را چه به معنای مثبت و چه منفی کلمه متاثر کرده و متالهان جدید غرب را به طیفی گسترده از واکنشهای مختلف، چه همدلانه و چه ناهمدلانه، برانگیخته است. این همسخنی مستمر الهیات با علوم زیستی نه فق به تعدیل رویکردهای آن انجامیده، که عرصه هایی نو بر آن گشوده است تا در پرتو الگوهای مربوب به علوم زیستی، نگاهی نو و عملگرایانه تر به دغدغه های حیات امروز بشر داشته باشد و حتی به پاسخهایی نو و مبتکرانه دست یابد. بخشی از این کوشش و کشاکش، موضوع این مقاله است که در دو قسمت تقدیم خوانندگان میشود.