بررسی اثر رزوواستاتین بر سلول های پیرامیدال هیپوکامپ و استرس اکسیداتیو در رت های نر آلزایمری
بیماری آلزایمر نوعی اختلال تخریب عصبی است که با تجمع پلاک های آمیلوییدی در نورونها همراه است. افزایش کلسترول خون باعث افزایش رسوب این پروتیین ها و تحلیل حافظه می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر رزوواستاتین به عنوان داروی کاهنده کلسترول در رتهای آلزایمری، انجام پذیرفت.
در این مطالعه پژوهشی اصیل(تجربی)، حیوانات به گروه های کنترل، استرپتوزوتوسین (جهت القاء آلزایمر)، رزوواستاتین و رزوواستاتین همراه با استرپتوزوتوسین تقسیم شدند. در همه گروه ها سالین (μg/rat 1) و یا استرپتوزوتوسین (mg/kg 3) به صورت درون بطن مغزی تزریق شد. گاواژ سالین (ml/kg 1) یا رزوواستاتین (mg/kg 20 و 10) روزانه از یک روز قبل از کانول گذاری شروع و به مدت دو هفته ادامه یافت. در پایان دورهی تیمار آزمون اجتنابی غیرفعال، تعداد نورون های سالم در ناحیه CA1 و اندازهگیری شاخصهای استرس اکسیداتیو در سرم خون انجام شد.
استرپتوزوتوسین در مقایسه با گروه کنترل بهطور معنیداری بازخوانی حافظه، تعداد نورونهای سالم در ناحیه CA1، قدرت آنتیاکسیدانتی کل و سطح آنزیم سوپراکسید دیسموتاز را کاهش و میزان مالوندیآلدهید را افزایش داد (0/001P<). گاواژ رزوواستاتین (mg/kg 20) به مدت 2 هفته شاخصهای فوق را در گروه استرپتوزوتوسین بهطور معنیداری معکوس کرد (0/001P<) که به معنی بهبود حافظه می باشد. گاواژ رزوواستاتین به تنهایی تاثیر معنیداری بر شاخصهای فوق نداشت (0/05<p).< span=""></p).<>
استرپتوزوتوسین از طریق مکانیسمهای مختلف از جمله افزایش استرس اکسیداتیو و به دنبال آن مرگ سلولی منجر به کاهش نورونهای ناحیه CA1 و کاهش حافظه میشود. به نظر می رسد رزوواستاتین قادر است از طریق مهار شاخصهای استرس اکسیداتیو از اثرات مخرب استرپتوزوتوسین بر حافظه و یادگیری جلوگیری نماید.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.