بررسی عملکرد رشد و بازدهی لاشه بره های آمیخته حاصل از پایه مادری کردی با قوچ های بلوچی، قره گل وکردی

شناسایی ظرفیت ژنتیکی اکوتیپ های گوسفندان بومی و ایجاد آمیخته های مناسب که در شرایط ایران بازده بالاتری داشته باشند می تواند در افزایش سودآوری گوسفند موثر باشد. به منظور بررسی اثر آمیخته گری بر عملکرد قبل و پس از شیرگیری و ترکیب لاشه بره های خالص کردی و بره های آمیخته کردی، بلوچی و قره گل از 3 گروه ژنتیکی شامل بره های خالص کردی (KK)، آمیخته های بلوچی× کردی (BK) و قره گل× کردی (GK) استفاده شد. داده ها با رویه GLM نرم افزار آماری SAS نسخه 9/2 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بالاترین درصد باروری (90درصد) مربوط به گروه ژنتیکی کردی خالص می باشد. بره های حاصل از تلاقی (GK) دارای بالاترین وزن تولد و بره های حاصل از تلاقی (BK) دارای کم ترین وزن تولد بودند (به ترتیب 4/89 در مقابل 4/15 کیلوگرم). بیش ترین و کم ترین میزان مصرف ماده خشک به ترتیب مربوط به بره های BK (1360 گرم در روز) و بره های GK (1150 گرم در روز) بودند. بیش ترین افزایش وزن روزانه در گروه ژنتیکی BK و کم ترین میزان آن در گروه ژنتیکی KK به ترتیب 202/6 و 164/8 گرم در روز به دست آمد. بره های پرواری گروه ژنتیکی GK بیش ترین وزن لاشه های گرم و سرد و راندمان لاشه (به ترتیب 25/9، 25/2 و 59/8) را داشتند. تاثیر آمیخته گری بر ضخامت چربی، وزن دنبه و ران معنی دار بود و بره های حاصل از تلاقی BK کم ترین ضخامت چربی (7/2) و بیش ترین وزن ران (3/2) را داشتند. براساس نتایج حاصل از مطالعه حاضر استفاده از قوچ های قره گل جهت تولید بره های تجاری آمیخته مناسب تر باشد.