بررسی ویژگی های دید افقی در سواحل جنوبی دریای خزر با استفاده از ضریب خاموشی

دید افقی یکی از مهم ترین ویژگی های نوری جو به شمار می رود. پیش بینی میزان دید افقی از جنبه های مختلفی ازجمله آلودگی هوا، ترافیک هوایی، ایمنی پروازها، ترافیک جاده ها و ایمنی سفرهای دریایی اهمیت بسزایی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی های دید افقی در سواحل جنوبی دریای خزر می باشد. برای این منظور از داده های ساعتی دید افقی، پدیده هوای حاضر و رطوبت نسبی برای طول دوره آماری 69 ساله (2020-1951) در منطقه موردمطالعه استفاده شد. در این پژوهش با بکار گیری فرمول کشمایدر، ضریب خاموشی محاسبه شد. درنهایت با استفاده از آزمون نا پارامتریک من-کندال به تحلیل روند فراوانی کاهش رخداد پدیده دید افقی در منطقه پرداخته شد. نتایج نشان داد که در بین ایستگاه های موردمطالعه، ایستگاه های بابلسر، رامسر و آستارا روند افزایشی، ایستگاه نوشهر روند کاهشی و ایستگاه های گنبدکاووس و مراوه تپه شرایط بدون روند ضریب خاموشی را تجربه کرده اند. بر اساس خروجی جدول من-کندال در بین فصول، فصل های پاییز و زمستان شرایط کاهشی (افزایشی) معنی داری و در مابقی مقیاس های زمانی عدم وجود روند مشاهده شد. نتایج تحلیل تاثیر پارامترهای اقلیمی نشان داد که در بین پدیده های تاثیرگذار بر دید افقی، بیشترین و کمترین درصد فراوانی تاثیرگذار را به ترتیب پدیده بارشی (75/39%) و پدیده گردوغبار (83/0%) در مقایسه با دیگر عوامل موثر در منطقه به خود اختصاص داده اند. به طورکلی می توان بیان کرد که به دلیل جنگلی بودن و پوشش گیاهی مناسب در منطقه امکان رخداد پدیده توفان گردوغبار محلی بسیار ناچیز است.