دلایل استفاده و پیدایی نمودهای سوررئالیستی در پنج داستان فانتزی بازنویسی شده برای کودکان گروه سنی «الف»

استفاده از تخیل در روایت های داستانی، موضوع اصلی فانتزی است. فانتزی گونه ای هنری است که سحر و جادو را در کنار ابزار فراطبیعی در آثار ادبی به کار می گیرد؛ اما با مرور زمان، ذهن انسان، دیگر پذیرای محتوای سنتی و تکراری آن نیست؛ به همین دلیل، فانتزی در داستان، برای انطباق با شرایط و غافلگیر کردن مخاطب، متحول شده و به اشکالی درآمده که جنبه ی تخیل بکر و جدید داشته باشند. پژوهش حاضر که به روش توصیفی- کیفی و بر اساس مدل تحلیل محتوا نگاشته شده در نظر دارد با استفاده از مطالعه در پنج داستان فانتزی و با توجه به مولفه های موجود، به دلایل استفاده از نمودهای سورریالیستی در پنج داستان بازنویسی شده فانتزی برای کودکان گروه سنی «الف» بپردازد. نتیجه حاصل از این پژوهش این است که نمودهای سورریال از مسیر کتاب های مقدس به داستان های عامیانه و از آنجا به داستان های کودکان راه یافته اند. همچنین مولفه های ساختاری داستان های فانتزی علی رغم داشتن نام های مشابه معانی متفاوتی دارند.