واکاوی مولفه های کلیدی درتوسعه شهری باتاکید بررویکردجامعه هوشمند (مطالعه موردی: شهر بجنورد)

سکونتگاه های شهری به واسطه گسترش کالبدی وافزایش جمعیت، با مسایل پیچیده ای مواجه هستند. در واقع با گسترش شهرها و زیادشدن مشکلات زندگی شهری، انتظارات مردم از مسیولین برای ایجادامکانات رفاهی بیشتر شده و به همین دلیل ساخت شهرهوشمند ضروری است. 

هدف اصلی ازانجام این پژوهش، شناسایی مولفه های کلیدی در توسعه شهر بجنورد با رویکرد شهر هوشمند است.

روش شناسی: 

روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است و برای گردآوری اطلاعات از ابزارپرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان شهر بجنورد هستند.در این پژوهش، 7 شاخص اصلی و 74 زیرشاخص در رابطه با جامعه هوشمند، مورد مطالعه قرار گرفته است. برای تحلیل اطلاعات ازآزمون t و تحلیل عاملی- تاییدی استفاده گردیده است.

قلمروجغرافیایی پژوهش:  

بجنورد یکی از مهمترین شهرهای استان خراسان شمالی و نیز مرکز استان، همچون بسیاری از شهرهای ایران، با استانداردها و شاخص های جامعه هوشمند اختلاف زیادی دارد.

برونداد آزمون t نشان داد که از مجموع 74 شاخص مورد مطالعه، 62 درصد در سطح پایین تر از حد نرمال و متوسط قرار دارند. 10 درصد از  شاخص های جامعه هوشمند از دیدگاه شهروندان در سطح متوسط و 28 درصدنیز در سطح بالاتر از حد نرمال و متوسط هستند. براساس تحلیل عاملی-تاییدی، 28 زیرشاخص تاثیرگذار و کلیدی در توسعه هوشمند شهر بجنورد، شناسایی شد.

بررسی مقایسه ای واریانس تبیینی توسط عوامل هفت گانه دراین پژوهش نشان می دهدکه عوامل مشارکت در زندگی عمومی، تکثر اجتماعی و قومی وخلاقیت، به ترتیب دارای بیشترین واریانس،در تبیین عوامل توسعه شهر هوشمند بجنورد هستند.