تاثیر ناهنجاری های ادبی در محل کار بر رضایت شغلی با نقش میانجی خستگی عاطفی و بدبینی سازمانی و تعدیل کنندگی سرمایه روان شناختی

برای اینکه سازمان ها بیشترین بهره وری و کارآمدی را داشته باشند نیازمند منابع انسانی هستند که رضایت شغلی بالایی داشته باشند، رضایت شغلی و عوامل موثر بر آن از جمله مهم ترین موضوعات اجتماعی است؛ و این مسیله بخصوص در حرفه ای مانند نیروی انتظامی که با خدمات انسانی سروکار دارند از حساسیت بیشتری برخوردار است؛ لذا هدف از نگارش پژوهش حاضر بررسی تاثیر بی ادبی در محل کار بر رضایت شغلی با نقش میانجی خستگی عاطفی و بدبینی سازمانی و تعدیل کنندگی سرمایه روان شناختی است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و بر حسب روش، توصیفی _ همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، پرسنل نیروی انتظامی استان خراسان شمالی تشکیل دادند که باتوجه به فرمول کوکران 313 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. به منظور گردآوری داده های پژوهشی از پرسش نامه بی ادبی در محل کار کورتینا و همکاران (2013)، رضایت شغلی مینه سوتا (1977)، خستگی عاطفی ماسلاخ و جکسون (1981)، بدبینی سازمانی ویلکرسون و همکاران (2008) و سرمایه روان شناختی لوتانز و آوولیو (2007)استفاده شد. برای سنجش روایی، از روایی محتوا و تحلیل عامل تاییدی و به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. میزان آلفای کرونباخ بی ادبی در محل کار، رضایت شغلی، خستگی عاطفی، بدبینی سازمانی و سرمایه روان شناختی به ترتیب، 924/0، 924/0، 975/0، 943/0، 909/0، محاسبه گردید. تجزیه وتحلیل اطلاعات با روش مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزیی توسط نرم افزار پی ال اس انجام گرفت. . نتایج نشان داد در مواجهه با بی‎ ادبی در محل کار، هرچه میزان سرمایه روان شناختی کارکنان بیشتر باشد، احتمال بیشتری برای رضایت شغلی کارکنان وجود دارد..