پدیدارشناسی خودسوزی در میان زنان با تجربه ازدواج خون بس: مورد مطالعه قوم بختیاری، استان خوزستان

هدف از پژوهش حاضر پدیدارشناسی خودسوزی در میان زنان با تجربه ازدواج خون بس بود.

روش پژوهش حاضر کیفی از نوع پدیدارشناختی بود. نمونه مورد مطالعه شامل 30 نفر از زنان متاهل 18 تا 50 سال استان خوزستان با تجربه خودسوزی در سال 1399 بودند که ازدواج آنها براساس خون بس انجام گرفته بودند که به روش نمونه گیری هدفمند تا حد اشباع انتخاب شدند. سپس با آن ها مصاحبه نیمه ساختاریافته به عمل آمد، در نهایت مصاحبه ها کلمه به کلمه پیاده سازی شده و به روش پدیدارشناسی تفسیری تاویلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

در این مطالعه 3 مضمون اصلی و چند مضمون فرعی شناسایی شد: 1) هیجانات، همچون خشم، حقارت، تنفر و ناامیدی؛ 2) ارتباط با آشنایان، همچون ارتباط با خانواده همسر، ارتباط با دوستان و خویشاوندان و ارتباط با خانواده خود و 3) ارتباط با همسر، همچون رابطه عاطفی، رابطه جنسی و رابطه فیزیکی.

با توجه به یافته ها می توان گفت خودسوزی تحت تاثیر ویژگی های ارتباطی و هیجانات رابطه زناشویی قرار گرفته است؛ لذا ضروری است برای افراد با ازدواج اجباری دارای مشکلات روان شناختی، یک سیستم حمایتی فراهم شود.