بررسی عوامل پیشگویی کننده مراحل تغییر انجام بازیهای دیجیتالی بر اساس مدل فرانظری در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر

استفاده از بازیهای دیجیتالی در میان نوجوانان شیوع بالایی دارد و می تواند سلامت جسم و روان آنها را به طور ناخوشایندی تحت تاثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل پیشگویی کننده مراحل تغییر انجام بازیهای دیجیتالی با استفاده از الگوی فرانظری در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر در سال 1399 انجام شد.  

پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است که بر روی 703 دانش آموز دختر و پسر دوره دوم متوسطه مدارس شهر بوشهر صورت گرفت. نمونه ها به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از 6 مدرسه پسرانه و 5 مدرسه دخترانه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته مشتمل بر 5 بخش (اطلاعات جمعیت شناختی، مراحل تغییر، خودکارآمدی، موازنه تصمیم گیری و فرایندهای دهگانه تغییر)، جمع آوری و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 22 ویرایش و با استفاده از شاخص های توصیفی، تحلیل واریانس یکطرفه، آزمون کای دو و رگرسیون لجیستیک رتبه ای تجزیه و تحلیل شدند.

خودکارآمدی، تسکین نمایشی و آزادی اجتماعی پیشگویی کننده های مراحل تغییر کاهش و ترک بازیهای دیجیتالی بودند. بدین معنا که دانش آموزان با خودکارآمدی بالاتر (1/054=P=0/037, OR)، شانس بیشتری برای قرارگیری در مراحل بالاتر تغییر را داشته و با افزایش یک واحد نمره تسکین نمایشی (1/09=P=0/025, OR) و آزادی اجتماعی ((1/135=P<0/001, OR)، شانس افراد برای قرار گرفتن در مراحل بالای تغییر بیشتر شد.

به نظر می رسد طراحی مداخلات آموزشی مبتنی بر متغیرهای خودکارآمدی و در نظر گرفتن فرایندهای تغییر تسکین نمایشی و آزادی اجتماعی که شانس افراد را برای قرارگیری در مراحل بالاتر تغییر بیشتر می نماید، در کاهش رفتار بازیهای دیجیتالی دانش آموزان خصوصا پسران موثر واقع گردد.