بررسی رفتار کشورهای عربی منطقه غرب آسیا با رژیم صهیونیستی

باگذشت زمان، رفتار غالب کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی ازمناقشه و نزاع برسرمساله فلسطین، به صلح تغییر پیدا کرد؛ لذا روابط فردی و در ابتدا به صورت مخفیانه، به سمت ایتلاف عربی- عبری وعادی سازی روابط حرکت کرد. این پژوهش درچهارچوب نظریه موازنه منافع رندل شولر، و به روش توصیفی- استنباطی، به بررسی رفتارکشورهای عربی منطقه غرب آسیا با رژیم صهیونیستی می‎پردازد. منفعت اساسی مشترک در این ایتلاف عربی- عبری، مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی ایران و جلوگیری از تبدیل شدن آن به هژمونی منطقه غرب آسیا است. منافع مشترک اقتصادی، سیاسی، امنیتی، نظامی با محوریت خروج ازانزوا و تحصیل یا حفظ مشروعیت داخلی و ایجاد یا حفظ هویت، اهداف دیگر این اتیلاف می باشند. درنهایت، مقاله به تحلیل یافته ها براساس معیار بقاء محوری، ازمیان معیارهای موازنه منافع، می‎پردازد. طبق یافته های پژوهش، هدف اساسی این ایتلاف؛ حفظ حاکمیت و جایگاه قدرت های کوچک و بزرگ منطقه دربرابر نفوذ جمهوری اسلامی ایران و سیاست استکبارستیزی وظلم ستیزی آن که به تعبیرآنها «توسعه طلبانه» نامیده می شود، دانسته شده است. همچنین درصورت تبدیل شدن ایران به هژمون منطقه، تمامی کشورهای عربی منطقه غرب آسیا، تحت تاثیر قرار می‎گیرند. درنهایت، بیان می‎شود که ایتلاف مذکور به علت تقابل چندقطبی قدرت وچندقطبی ایدیولوژی در منطقه غرب آسیا، به علاوه بازیگران فرامنطقه ای، یک موازنه ناقص را به دنبال دارد. در نتیجه تغییر رفتار کشور های مذکور ناشی از تغییر در سطح سیستم (از جمله کاهش حمایت امریکا) و تغییر در سطح واحد (از جمله بحران هستی شناختی) و با هدف استمرار و بقای حکومت خود می‎باشد. در این راستا افزایش نفوذ ایران، عامل اصلی موثر در مولفه های مذکور به شمار می‎رود.