بازگشتگان داعش در آسیای مرکزی: مطالعه موردی قزاقستان و ازبکستان

در پی بازداشت زنان و کودکان پیوسته به گروه تروریستی داعش توسط نیروهای دموکراتیک سوریه، بازگشت این افراد به کشورهای مبدا در روند مبارزه با تروریسم به مسیله مهمی تلقی شد زیرا هویت جدید آن ها در تعارض با هویت ملی به برچسب هایی برای جداسازی این افراد و نگهداری آن ها در اردوگاه ها بدل گشت. درحالی که اغلب کشورهای اروپایی از پذیرش این افراد سر باز زدند، دو کشور قزاقستان و ازبکستان به بازگرداندن این زنان و کودکان مبادرت ورزیدند. پژوهش حاضر درصدد است بدین سوال پاسخ دهد که چگونه بازپروری زنان و کودکان داعشی در قزاقستان و ازبکستان بر هویت این افراد تاثیر گذاشته است؟ برای پاسخ با استفاده از نظریه کنشگر شبکه این فرضیه بررسی شده است که قرار گرفتن زنان و کودکان بازگشته از داعش در شبکه ای از روابط اجتماعی نوین؛ بازتعریف هویتی این افراد را میسر کرده است. نتایج پژوهش نشان می دهد بازپروری این افراد در شبکه ای از روابط اجتماعی و استفاده از ظرفیت های مراکز توان بخشی، مدارس، خانواده و محله به عنوان واسطه های ترجمه سبب شده است که زنان و کودکان بازگشته از داعش به تامل هویتی و درنتیجه بازاندیشی در هویت اجتماعی خود بپردازند و در فرآیند موفق ادغام قرار گیرند.