تحلیل جامعه شناختی رفتار محیط زیستی گردشگران در شهرهای ساحلی استان مازندران

این مطالعه، به بررسی رفتار محیط زیستی گردشگران در شهرهای ساحلی استان مازندران می پردازد. بدین منظور از تیوری فرهنگ محیط زیستی ژرژ تومه و سرمایه فرهنگی بوردیو، به عنوان چارچوب تیوریک استفاده شد. روش تحقیق، پیمایشی است و جامعه آماری، گردشگران شهرهای ساحلی مازندران هستند. شیوه نمونه گیری، خوشه ای چندمرحله ای است و حجم نمونه طبق فرمول کوکران 400 نفر می باشد. ابزار گردآوری داده ‏ها، پرسشنامه محقق ساخته است. روش تجزیه و تحلیل داده ها، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS است. از اعتبار صوری جهت سنجش اعتبار استفاده شد و پایایی متغیر رفتارهای محیط زیستی 851/0 است که در حد بسیار بالایی است و گویه های آن توانسته اند از همسازی درونی لازم برخوردار باشند. نتایج آزمون نشان می دهد که میانگین الگوهای رفتار محیط زیستی در بین افراد بالا است و میانگین آن از عدد 5 برابر با 05/4 است. حدود 3/10 درصد میزان رفتار محیط زیستی شان در حد پایین، 7/ 9 درصد در حد متوسط و حدود 80 درصد در حد بالا است. بین میزان مشارکت شهری، سرمایه فرهنگی و آگاهی محیط زیستی با رفتار محیط زیستی، رابطه معنادار مثبت و مستقیم وجود دارد. متغیرهای مستقل، 6/35 درصد از واریانس و تغییرات رفتار محیط زیستی را تبیین و پیش بینی می کنند. نتیجه اینکه جهت تقویت، ترویج و توسعه رفتارهای مسوولانه نسبت به محیط زیست، بالا بردن سطح سرمایه فرهنگی، گسترش آگاهی محیط زیستی و افزایش مشارکت شهری در بین گردشگران الزامی است.