اثربخشی درمان پذیرش و تعهد در تاب آوری و سلامت روان پرستاران شاغل در بخش های کرونا بیمارستان تامین اجتماعی شهر قزوین در سال 1402

پرستاران به عنوان اولین گروه در خط مقدم مواجهه با پاندمی کووید - 19 حضور دارند، لذا انجام مداخلات روان درمانی در این گروه شغلی می تواند مفید واقع شود. بدین منظور مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد در تاب آوری و سلامت روان پرستاران شاغل در بخش های کرونا بیمارستان تامین اجتماعی شهر قزوین در سال 1402 انجام شد.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه همراه با دوره پیگیری بود. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی پرستاران شاغل در بخش کرونای بیمارستان تامین اجتماعی شهر قزوین (168 نفر) در شش ماه نخست سال 1402 بودند؛ که 30 نفر از پرستاران جامعه هدف به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه کنترل و آزمایش گمارده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه های تاب آوری (کونور و دیویدسون،2003) و سلامت روان (گلدبرگ،1972) بودند. گروه آزمایش در 8 جلسه گروه درمانی مبتنی بر برنامه پذیرش و تعهد شرکت کردند، درحالی که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بین گروهی با رعایت پیش فرض های آماری استفاده شد.

نتایج نشان داد که آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت معناداری باعث افزایش تاب آوری و سلامت روان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد؛ و این نتایج در دوره پیگیری تداوم داشته است (05/0>P).

بهبود مهارت ها با استفاده از آموزش پذیرش و تعهد می تواند به عنوان یک روش موثر برای افزایش تاب آوری و سلامت روان پرستاران موردتوجه قرار گیرد.