بررسی زیست سازگاری نانوکامپوزیت هیدروکسی آپاتیت / کیتوسان دوپ شده با اکسیدهای فلزی

در این مقاله، کامپوزیت های دوپ شده هیدروکسی آپاتیت به وسیله روش هم رسوبی با دوپ کردن اکسیدهای فلزی MgO، ZnO و CeO2  درون ساختار هیدروکسی آپاتیت با موفقیت سنتز شدند. همچنین کیتوسان برای ارتقا ویژگی زیست تخریب پذیری به کامپوزیت های هیدروکسی آپاتیت اضافه شد. نتیجه ها نشان داد که دوپ کردن اکسیدهای فلزی در ساختار هیدروکسی آپاتیت منجر به تغییر در پارامتر شبکه ساختار هیدروکسی آپاتیت شده است. سرانجام، زیست فعالی کامپوزیت ها به وسیله ارزیابی MTT (دی متیل تیازل دی فنیل تترازولیوم بروماید) مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی MTT نشان داد که هیدروکسی آپاتیت های دوپ شده سمیت قابل قبولی را در برابر سلول MG-63 از خود بروز داده اند. در غلظت های بالای 1/0 میلی گرم بر میلی لیتر از نانوکامپوزیت، هر سه نمونه تهیه شده درجه سمیت قابل قبولی داشته اند. علاوه بر آن در دو غلظت 4/0 و 8/0 میلی گرم بر میلی لیتر نانوکامپوزیت های nHA/ZnO/CS و nHA/MgO/CS هیچ گونه سمیتی از خود بروز نداده ‍اند.