نقش سفر در سلامت معنوی انسان

سلامت معنوی به عنوان یکی از مهمترین ابعاد سلامتی انسان، به ماهیت و حقیقت وجودی، حس پذیرش، احساسات مثبت، اخلاقیات، ایمان توحیدی، تقوا، دعا، عبادت، باور به معاد و وارستگی، ارتباط متقابل با پروردگار، دیگران و خویشتن تاکید می نماید. از سوی دیگر انسان همواره در مسیر کشف و معناجویی و جستجو گام برمی دارد. در این میان سفر به عنوان یکی از مصادیق اصلی معنویت، که در آیات و روایات اسلامی هم بسیار بدان تاکید شده است، بستر حرکت و جابه جایی را برای انسان فراهم می کند، که بشر امروز به جهت فرار از زندگی روزمره از آن بهره می جوید. لذا این مسیله مطرح می شود که با توجه به اهمیت سفر در دین اسلام از یک سو و ضرورت تحقق سلامت معنوی از سوی دیگر، سفر چه نقش و جایگاهی در سلامت معنوی انسان دارد.

در این تحقیق نقش سفر در سلامت معنوی انسان، به شیوه کیفی، روش توصیفی-تحلیلی، با استفاده از منابع کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان انجام گرفته است.

نتایج بررسی ها حاکی از این مطلب است که علی رغم مطالعات محدودی که در این حوزه به چشم می خورد، سفر نقش مهمی در تامین سلامت معنوی انسان ایجاد می نماید. سفر در معنای ماهوی خویش مطابق با تاکیدات دین مبین اسلام، عامل مهمی در تحقق مهمترین بعد سلامتی انسانی، یعنی سلامت معنوی است که با تحلیل مولفه های آن قابل بررسی است.

سفر با تاکید بر محور حرکت و ارتباطات، عامل مهمی در تعامل انسان با خویشتن، محیط و دیگر انسان ها به شمار می رود، که در نتیجه ارتباط طولی با خالق هستی و در مسیر تعالی محقق می گردد.