ارتباط بین شاخص سالم خوردن و امتیاز کیفیت رژیمی با افسردگی در سالمندان

افسردگی یکی از اختلالات مهم و شایع در سالمندان می باشد. با توجه به این که تغذیه به عنوان عاملی مهم نه تنها در پیدایش، بلکه در شدت و طول دوره ابتلا به افسردگی نقش مهمی را ایفا می نماید، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین شاخص جایگزین سالم خوردن و امتیاز کیفیت رژیمی با افسردگی در سالمندان ساکن شیراز بود.

در مطالعه مقطعی حاضر که بر روی 80 سالمند ساکن شهر شیراز صورت گرفت، اطلاعات مربوط به دریافت های غذایی افراد با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک 147 موردی جمع آوری گردید. پیروی از تغذیه سالم با استفاده از شاخص تغذیه سالم ارزیابی شد. کیفیت رژیم غذایی براساس DQI-I که شامل چهار جزء اصلی رژیم غذایی است، مورد ارزیابی قرار گرفت. برای بررسی میزان افسردگی از تست افسردگی Beck استفاده شد. جهت بررسی ارتباط بین شاخص ها با افسردگی، از روش رگرسیون خطی در دو مدل خام و تعدیل شده استفاده گردید.

در مطالعه حاضر از 80 فرد مورد مطالعه، 50 درصد را زنان تشکیل می دادند. میانگین و انحراف معیار سنی افراد مورد مطالعه در گروه های دارای نمره افسردگی کم تر و بیش تر از 10 به ترتیب عبارت از 5/67±66/18 و 6/9±65/18 سال بود. ارتباط بین امتیاز شاخص کیفیت رژیمی با افسردگی، ارتباط معکوس و معنی داری نشان داد، به طوری که افزایش امتیاز شاخص کیفیت رژیمی با کاهش امتیاز افسردگی همراه بود (ضریب بتا: 0/281- و 0/036=P). این شاخص پس از تعدیل برای سن و جنس و میزان تحصیلات، شاخص توده بدنی و انرژی همچنان معنی دار ماند (0/049P=).

بر اساس یافته های مطالعه حاضر پیروی از رژیم غذایی با شاخص کیفیت رژیمی بالاتر ارتباط معکوسی با شانس خطر ابتلا به افسردگی در سالمندان دارد. مطالعات بیشتر، به خصوص از نوع آینده نگر، برای تایید این یافته ها در جوامع خاورمیانه مورد نیاز است