عملکرد واحدهای زیست ماند در بازیابی چرخه هیدرولوژیک حوضه های متراکم شهری

شهرسازی سریع مسیول افزایش سطوح نفوذناپذیر و تولید رواناب بیشتر در حوضه های شهری است. حجم رواناب بیشتر در حوضه های شهری منجر به افزایش خطر سیل می شود. توسعه کم اثر (LID) از جمله روش های مدیریت رواناب است. واحد زیست ماند (BRC) یکی از روش های LID مبتنی بر نفوذ است که امکان بازیابی چرخه هیدرولوژیک قبل از توسعه را فراهم می کند. با این حال، عملکرد جامع هیدرولوژیک BRC می تواند بسته به محیط های مختلف شهری متفاوت باشد. در پژوهش حاضر، عملکرد هیدرولوژیک BRC از نظر کاهش رواناب و سیلاب در یک منطقه شهری متراکم در شرق تهران، ایران، مورد بررسی قرار گرفته است. مدل SWMM در ارزیابی عملکرد BRC استفاده شد. نتایج نشان داد که برای بارندگی با دوره های بازگشت 2 تا 50 ساله، BRC به ترتیب موجب نفوذ 2/15 تا 5/27 درصدی بارندگی در منطقه مورد مطالعه شد. همچنین برای بارندگی با دوره های بازگشت 2 تا 50 ساله، BRC موجب کاهش حجم کل رواناب به ترتیب به مقدار 76/2 تا 70/2 درصد و دبی اوج به مقدار 65/9 تا 36/4 درصد شد. پژوهش حاضر نشان می دهد که BRC می تواند با کاهش رواناب و افزایش نفوذ به بازیابی چرخه هیدرولوژیک طبیعی حوضه های شهری کمک کند.