مدل یابی نقش تاب آوری عاطفی و خودنهان سازی در گرایش اعتیاد به شبکه های اجتماعی با میانجیگری بهزیستی روانی

شبکه های اجتماعی اکنون به عنوان بستری برای جستجو، بحث و تبادل نظر و اشتراک گذاری اطلاعات به صورت تعاملی و فوری با دیگران ایجاد شده اند. پژوهش حاضر با هدف مدل یابی نقش تاب آوری عاطفی و خود نهان سازی در گرایش اعتیاد به شبکه های اجتماعی با میانجیگری بهزیستی روانی انجام گرفت.

روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل شهر اردبیل در سال 1400 تشکیل دادند. از این جامعه نمونه ای به حجم 120 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های اعتیاد به شبکه های اجتماعی تورل و سر نکو (2012) ، بهزیستی روان شناختی ریف (1989)، تاب آوری هیجانی کانور و دیویدسون (2003) و خودنهان سازی لارسون و چاستین (1990) پاسخ دادند. داده های به دست آمده با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای  SPSS.25و smart pls3 تحلیل شد.

نتایج نشان داد تاب آوری هیجانی و خودنهان سازی بر اعتیاد به شبکه های اجتماعی اثر مستقیم و معنی داری دارد، همچنین اثر غیرمستقیم تاب آوری هیجانی و خودنهان سازی با میانجیگری بهزیستی روانی، تایید شد (96/1 < t).

تاب آوری هیجانی و خودنهان سازی، می توانند کارکردهای متفاوت اعتیاد به شبکه های اجتماعی را در دانشجویان نشان دهند. بنابراین بررسی نقش میانجی بهزیستی روان شناختی اطلاعات دقیق تری را در خصوص تاثیرگذاری این متغیرها برابعاد مختلف اعتیاد به شبکه های اجتماعی، فراهم می کند.