خوانش بینامتنی فرم و رنگ در آثار مسعود عربشاهی بر اساس آراء ژرار ژنت

نظریه پردازان بینامتنیت بر این عقیده اند که هیچ متنی را نمی توان اصیل دانست؛ بنابراین آثار مسعود عربشاهی نیز مانند دیگر آثار واگویه ای از متن های پیشین است. مسعود عربشاهی از جمله هنرمندان معاصری است که در فرم و رنگ آثار خویش از پیش متن های گوناگونی بهره جسته است. استفاده از این پیش متن ها به واسطه روابط بینامتنی قابل تشخیص است. در پژوهش حاضر که نگاهی دارد به" خوانش بینامتنی فرم و رنگ در آثار مسعود عربشاهی بر اساس آراء ژرار ژنت" ابتدا وجه های مختلف متن و بینامتنیت و همچنین نظریه پردازان این رویکرد به ویژه ژرار ژنت تشریح و سپس بر این اساس آثار مسعود عربشاهی (12 نمونه) که به صورت طبقه بندی شده و هدفمند انتخاب شده اند، بررسی و تحلیل شده و انواع بینامتنیت ژنتی (تعمدی-آشکار، تعمدی- پنهان و تلویحی-ضمنی) در فرم و رنگ این آثار مشخص شده است. این پژوهش از نوع کیفی و به شیوه توصیفی- تحلیلی است و به صورت متن خوانی، اسنادی انجام شده است. این پژوهش در پی پاسخ به این پرسش است که آثار عربشاهی در فرم و رنگ از کدام پیش متن ها وام گرفته است و روابط بینامتنی بر اساس نظریه ژنت در به کارگیری پیش متن ها در آثار او چگونه است؟ یافته ها نشان می دهد مسعود عربشاهی در آثار خویش از پیش متن های هنرهای باستانی ایران و بین النهرین بیش از سایر پیش متن ها استفاده نموده است؛ همچنین استفاده از متون پیشین به تدریج در فرم آثار عربشاهی از بینامتنیت آشکار تا پنهان و سپس ضمنی تغییر و تکامل داشته است. آثار او در رنگ نیز از پیش متن های هنرهای باستانی ایران و بین النهرین به صورت بینامتنیت ضمنی- تلویحی بهره برده است