تحلیلی جامعه شناختی برپایبندی به شاخص های ایلی در قوم بختیاری

این سوال مطرح است که در جامعه ای که تا سالهای اخیر زندگی روستایی و عشایری بخش عمده ساختار اجتماعی و فرهنگی آن را تشکیل داده ، شاخص های ایلی و عشایری به کجا انجامیده است؟ بختیاری ها، تا چه حد به شاخص های اجتماعی و فرهنگی ایل پایبند و نگرش آنها به شاخص های ایلی چگونه است؟ این نوشتار در پاسخ به این سوال موضوع را بر نمونه ای از ایل بختیاری ساکن در شهرستان های فارسان ،اردل و کوهرنگ به روش توصیفی، پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه بررسی نموده است. برآیند کلی پژوهش نشان میدهد که با وجود هجوم گسترده و فراگیر تجدد در ایران و به تبع آن در ایل بختیاری ،گرچه ساختار صوری زندگی عشایری بختیاری ها مثل کوچ نشینی و زندگی در سیاه چادر ها دستخوش تغییرات عمده شده (کاهش یافته) بختیاری ها ،هرچند نسبت به گذشته،کمتر، ولی هنوز به ساختار اجتماعی و فرهنگی خود پایبند و ابراز علاقه نموده و براساس آن زیست می کنند. 78/91درصد پاسخگویان معتقدند که یک ایلیاتی باید به دامپروری بپردازد. حدود 74 درحد کاملا موافق، معتقدند که یک ایلیاتی باید به لباس و شیوه زندگی ایل و طایفه خود افتخار کند. یا 73 درصد معتقدند زبان و گویش طایفه و ایل برایش مهم باشد. بقیه معرف ها هم نشان دهنده آن است که بختیاری ها به شاخص هایی که معرف ایلیاتی بودن او و بختیاری بودن اوست در حد بالا، پایبندند.