خشونت علیه کودکان خیابانی و تعهدات بین المللی ایران

حمایت از کودک در هر کشوری امری مهم محسوب می گردد. مطابق کنوانسیون حقوق کودک و سایر معاهدات بین المللی همه کودکان از حق حمایت در برابر آسیب برخوردارند. پیشگیری و مقابله با خشونت، بهره کشی و آزار کودکان لازمه تضمین حقوق آنان درزمینه حیات، رشد و رفاه است. دغدغه های حمایت از کودکان، جهانی و فراملی هستند. حضور کودکان در خیابان و ظهور پدیده کودک خیابانی در بسیاری از کشورهای جهان به ویژه در کشورهای درحال توسعه از جمله ایران امروزه بخشی از معضلات و مشکلات جدی این جوامع را تشکیل می دهد. در این مطالعه ابعاد خشونت علیه کودکان خیابانی با ملاحظه تعهدات بین المللی ایران مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

در این مقاله به شیوه توصیفی تلاش شده است تا ضمن مروری بر اسناد و رویکردهای بین المللی و نیز برنامه های ارایه شده در سیستم حقوقی ایران، وضعیت کودکان خیابانی موردبررسی قرارگرفته و راهکارهایی برای حمایت از کودکان خیابانی عرضه گردد.

تعهدات بین المللی دولت ایران اگرچه باعث تغییر، تصویب و اصلاح قوانین زیادی شده است اما در حوزه اجرا با موانع بسیاری مواجه است.

نظارت بر اجرای دقیق قوانین موجود در مورد کودکان از جمله قانون کار، پیمان نامه حقوق کودک، قانون حمایت از کودکان و نوجوانان و مقاوله نامه 182 سازمان بین المللی کار که همه آن ها به تصویب رسیده است و ایجاد شبکه یا نظام یکپارچه حمایت از کودکان خیابانی به منظور ارایه خدمات مناسب به کودکان، از لازمه های حمایت موثر دولت در پرتو تعهدات بین المللی است.