اثربخشی تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد عضلات اندام فوقانی و تحتانی و نمره آزمون غربالگری حرکت عملکردی بسکتبالیست های نوجوان

تقویت قسمت میانی بدن به منظور افزایش ثبات به عنوان بخشی از برنامه تمرینی ورزشکاران مورد توجه قرار گرفته است. هدف از اجرای این تحقیق بررسی تمرینات ثبات مرکزی بر راندمان عضلات اندام فوقانی و تحتانی و نمره آزمون غربالگری عملکرد حرکتی (FMS) بوده است.

این پژوهش از نوع کاربردی و نیمه تجربی که بر روی 30 ورزشکار نوجوان بسکتبالیست به صورت در دسترس با میانگین سن 1/3±19/55 و میانگین وزن 7/1±69/48 به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به منظور تقویت عضلات مرکزی به افراد 4 تمرین اختصاصی عضلات اندام فوقانی و تحتانی (پلنک طرفین و ثابت، حرکت دیپ اسکوات، دراز و نشست) داده شد. آزمون غربالگری حرکت عملکردی  هفت مرحله می باشد. تمامی افراد به صورت جداگانه در در پیش آزمون و هم در پس آزمون شرکت کردند و نیز تست آزمون اسکات، آزمون بارفیکس و آزمون شنا برای اندازه گیری عملکرد عضلات اندام فوقانی و تحتانی قبل و بعد از انجام تمرینات گرفته شد. آنالیز آماری با بکارگیری نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. سطح معناداری در این مطالعه (0/05>P) در نظر گرفته شد.

تغییرات آزمون غربالگری بین گروه ها (0/05=P) و همچنین تغییرات آزمون اسکات (0/000=P)، شنا (0/011=P) و بارفیکس (0/003=P) تفاوت معناداری داشته است.

نتیجه می گیریم که یک دوره پروتکل ثبات مرکزی بر عملکرد عضلات موثر بوده گذاشته و نیز امتیاز آزمون غربالگری در نوجوانان بسکتبالیست افزایش یافت.