قیود سه گانه و فعالیت بدنی در دختران نوجوان: نقش میانجی اضطراب بدنی اجتماعی (بر اساس آموزش غیرخطی)

هدف از پژوهش حاضر مدل سازی معادلات ساختاری رابطه قیود نیوول (قیود فردی، تکلیف و محیط) و میزان فعالیت بدنی در دختران نوجوان و همچنین نقش میانجی اضطراب بدنی اجتماعی در ارتباط بین این دو بود. در این پژوهش مقطعی- همبستگی، 318 آزمودنی دختر (17-15سال) از بین دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تبریز با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه محقق ساخته عوامل فردی، محیطی و تکلیف، پرسشنامه حمایت اجتماعی والدین و دوستان از ورزش، پرسشنامه فعالیت بدنی نوجوانان و مقیاس اضطراب بدنی اجتماعی هارت استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها، از طریق روش آماری همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS23 انجام شد. علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار LISREL10.20استفاده شد. نتایج نشان داد مسیر مستقیم قیود سه گانه (فرد، محیط و تکلیف) به اضطراب بدنی اجتماعی و میزان فعالیت بدنی؛ مسیر مستقیم اضطراب بدنی اجتماعی به میزان فعالیت بدنی، و مسیر غیرمستقیم قیود سه گانه به میزان فعالیت بدنی با میانجی اضطراب بدنی اجتماعی معنادار است. نتایج این پژوهش نقش حمایت اجتماعی والدین و همچنین دوستان برای مشارکت نوجوانان در فعالیت بدنی را روشن تر می سازد. باید توجه داشت که سطوح متعددی از عوامل مختلف مانند محیط های حمایتی و اجتماعی می توانند با تعامل یکدیگر، بر میزان فعالیت بدنی به عنوان یک رفتار سلامتی مهم در دختران نوجوان تاثیر گذار باشند.