سودآوری در برابر سلامتی؛ کاوشی در ممنوعیت ها و محدودیت های تبلیغ دخانیات

 حق بر سلامت در زمره حق های حایز اهمیت بشری است. این حق اقتضا می کند تا از هر عاملی که سبب شود سلامت آدمی مورد تهدید قرار گیرد اجتناب گردد؛ از جمله مواردی که ممکن است حق بر سلامت را تحت تاثیر قرار دهد، داده هایی است که از طریق تبلیغات به افراد القا می گردد؛ از این رو همواره رویکرد نظام های حقوقی درباره تبلیغات مخل سلامت، انواعی از ممنوعیت یا محدودیت را به همراه داشته است. شرکت های دخانی در ادوار گوناگون با روش های مختلف دخانیات را تبلیغ کرده اند، برخی از این تکنیک ها از باب «حق » و گاه «اخلاقیات»، محل منازعه است. به همین سبب بازشناسی روش های تبلیغی این حوزه حایز اهمیت است.

 پژوهش حاضر از نوع پژوهش های نظری است که با روش تحقیق توصیفی تحلیلی و رویکرد نوگرا بدون هرگونه سابقه طرح در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران انجام یافته است. شیوه گرد آوری صورت کتابخانه‏ای اینترنتی و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات حقوقی انجام یافته است.

ملاحظات اخلاقی: 

در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

 واکاوی روش های شرکت های دخانی نشان از آن دارد که این شرکت ها با هدف سودآوری بیش تر از خلال روش های بیش وکم شناخته شده تبلیغی نظیر بهره گیری از زنان و کودکان، القای حس آزادی، قدرت و استقلال توانستند بخش عظیم تری از سرمایه را انباشت کنند.

 ممنوعیت و محدودیت تبلیغات دخانیات، مسیله ای حایز اهمیت به منظور حفظ سلامت عمومی است. بدین ترتیب، تولی امر عمومی در حوزه سلامت دلالت بر آن دارد که باید حسب مورد نسبت به محدود یا ممنوع سازی آن اندیشید. از آنجا که حوزه تبلیغات حوزه القا پیام معین به و اقناع مخاطبان برای رسیدن به اهداف مشخص است، باید نسبت به بازشناسی سازکارهای تبلیغی شرکت های بزرگ دخانی اقدام و در گام های آتی از آن این شناخت برای کنش های عمومی بعدی همچون تعیین دقیق ممنوعیت ها یا بازاندیشی در محدودیت های تبلیغات بهره برد.