اثربخشی مداخله کودک محور بر اساس درمان فراتشخیصی یکپارچه بر تعامل والدین کودک مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی

الگوهای تعاملی والدین و کودک با اختلال نقص توجه- بیش فعالی متعارض است؛ و آموزش درمان های اثربخش کمتر به چشم می خورد. بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی مداخله کودک محور بر اساس درمان فراتشخیصی یکپارچه بر تعامل والدین کودک مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی انجام گرفت.    

روش مطالعه، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 7 تا 10 سال دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی مراجعه کننده به مرکز مشاوره عسل شهر تهران در سال 1401 بود. از بین آنها تعداد 30 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی بر اساس ملاک های ورود و به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه (15 نفری) درمان فراتشخیصی و گروه کنترل گمارده شدند. مداخله کودک محور بر اساس درمان فراتشخیصی یکپارچه برای هر کودک و مادر در 12 جلسه 45 دقیقه ای اجرا شد و گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه بررسی رابطه والد- فرزند (فاین، مورلند و اسچووبل، 1983) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS23 تحلیل شدند.   

یافته  ها: 

نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنی دار وجود داشت؛ و مداخله درمان فراتشخیصی یکپارچه باعث افزایش تعامل والدین کودکان با اختلال نقص توجه- بیش فعالی شده و تاثیر این مداخله درمانی در مرحله پیگیری نیز پایدار بوده است (05/0P<).

بر اساس نتایج پژوهش حاضر، مداخله درمان فراتشخیصی یکپارچه می تواند برای بهبود تعامل والدین کودکان با اختلال نقص توجه- بیش فعالی کارآمد باشد؛ و توصیه می گردد که درمانگران و مشاوران در راستای بهبود تعامل والدین این کودکان از این درمان در کنار سایر مداخلات درمانی استفاده کنند.