رابطه طبیعت و انسان در شعر کودک با تکیه بر اشعار کردی یونس رضایی و محمد رسولنیا

طبیعت بکر و زیبای مناطق کردنشین و تنوع گونه های طبیعی در این مناطق، زمینه را برای پرورش تخیل شاعرانه و بازتاب آن در شعر کودک فراهم ساخته است . شعر کودک در ادبیات کردی، پیوندی عمیق و ناگسستنی با طبیعت دارد. طبیعت و عناصر و اجزای آن در شعر کودک به زبان کردی همواره بالاترین منشا الهامات شاعرانه بوده است. این حضور را می توان در شخصیت ها، فضا ،تم شعری، بن مایه و موضوعات اصلی مشاهده کرد .در این پژوهش که به شیوه توصیفی - تحلیلی صورت گرفته یافته های تحقیق در شعر دو شاعر مطرح در حوزه ادبیات کودک و نوجوان (یونس رضایی و محمد رسولنیا) حاکی از آنست که توصیف انواع و گونه های مختلف حیوانات ، توصیف مظاهر مختلف طبیعی وگونه های متنوع گیاهان و درختان از بسامد بالایی برخوردار است. همچنین در بیان توصیفات و جنبه های آموزشی به کودکان،ظرافتهای بیشتری بکار برده اند ، شعر این دو شاعر علاوه بر توصیف مظاهر مختلف طبیعی ، حاوی نکات ارزنده آموزشی ، تربیتی و رفتاری نیز هست که همواره پاسداشت طبیعت ، احترام و حفظ گونه های مختلف آن را به شیوه مستقیم و یا غیر مستقیم به کودک آموزش می دهد .