تعیین اثربخشی آموزش مهارت های هوش اخلاقی بر همدلی و بهزیستی اجتماعی دانش آموزان زورگو

زورگویی به عنوان پدیده ای جهان شمول و حایز اهمیت به ویژه در سنین مدرسه، می تواند روند یادگیری فرد را مختل کند؛ بنابراین، شناسایی عوامل مختلف مرتبط با افزایش و کاهش زورگویی اهمیت فراوانی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های هوش اخلاقی بر همدلی و بهزیستی اجتماعی دانش آموزان زورگو انجام گرفت.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان زورگوی در حال تحصیل در دوره متوسطه دوم از منطقه هیجده شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل دادند. از میان آن ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، چهل دانش آموز وارد مطالعه شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه بیست نفر) قرار گرفتند. فقط شرکت کنندگان گروه آزمایش، یازده جلسه آموزش مهارت های هوش اخلاقی را دریافت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه بهزیستی اجتماعی (کیز، 1998) و مقیاس همدلی اساسی (جولیف و فارینگتون، 2006) و پرسش نامه تجدیدنظرشده زورگو/قربانی اولویوس (اولویوس، 2003) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها 0٫05 در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد، دانش آموزان زورگو در گروه آزمایش درمقایسه با دانش آموزان زورگو در گروه گواه، در پس آزمون بعد از حذف پیش آزمون، به طور معناداری همدلی و بهزیستی اجتماعی بیشتری داشتند (0٫001>p). باتوجه به مجذور اتا، افزایش میانگین هریک از متغیرهای همدلی و بهزیستی اجتماعی به ترتیب 85درصد و 76درصد متاثر از مداخله با آموزش هوش اخلاقی بود.

براساس یافته های پژوهش، آموزش مهارت های هوش اخلاقی در افزایش همدلی و بهزیستی اجتماعی دانش آموزان زورگو اثربخش است.