تبیین پایداری سیاسی-نهادی گردشگری استان های مرزی در بهبود زیست پذیری سکونتگاه های روستایی مطالعه موردی: شهرستان مرزی ایلام

مناطق روستایی در نواحی مرزی ازجمله فضاهای جغرافیایی هستند که به عنوان جاذبه های گردشگری پتانسیل قابل توجهی دارند. استان مرزی ایلام هم ازلحاظ تاریخی، طبیعی و فرهنگی دارای جاذبه های گردشگری و توریستی فراوانی است و هم به عنوان ورود دروازه عتبات عالیات به کشور عراق سالانه پذیرایی بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی می باشد. در این پژوهش پایداری سیاسی-نهادی گردشگری به عنوان یک روش شکل گیری در فرایند گردشگری که نشان دهنده تاثیرگذاری رویکردها گردشگری به صورت متقابل و درهم تنیده بر فرایندهای کلی زیست پذیری جامعه می باشند، موردبررسی قرارگرفته اند. پژوهش حاضر به صورت روش پیمایشی انجام گرفته است. حجم نمونه بر اساس روش گلوله برفی از بین مسیولین محلی سکونتگاه های روستایی نواحی مرزی شهرستان ایلام 132 نفر تعیین شده است. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده که روایی محتوایی ابزار توسط کارشناسان خبره با میانگین CVR برابر با 844/0 مورد تایید قرارگرفته و تعیین پایایی آن با انجام پیش آزمون و ضریب القا کرونباخ 864/0 برای زیست پذیری و 870/0 برای پایداری سیاسی-نهادی مورد تایید قرارگرفته است. نتایج نشان می دهند که، از دیدگاه مسیولین محلی سطح زیست پذیری سکونتگاه های روستایی شهرستان در سطح متوسط قرار دارند در این میان سهم شاخص اجتماعی 11/25، اقتصادی 40/21، کالبدی 98/26 و زیست محیطی 51/26 می باشند. همچنین پایداری سیاسی- نهادی گردشگری با شاخص های سازمان دهی 80/0، برنامه ریزی 75/0، سیاست گذاری و نظارت با 51/0 موجب اثرگذاری بر زیست پذیری سکونتگاه های روستایی به میزان 43/0 شده اند و موجب تغییر در شاخص های زیست پذیری به ترتیب با 26.50، 23.72، 26.51، 23.72 شده است. پس در راستای تعادل بین ابعاد زیست پذیری سکونتگاه ها مرزی بیشترین تاثیر پایداری سیاسی- نهادی گردشگری بر زیست پذیری اقتصادی و اجتماعی می باشند.