واکاوی حکم فقهی شرایط استطاعت در حج

واژه« حج» در اصل به معنی قصد است، به همین جهت به جاده و راه« محجه» (بر وزن موده) گفته می‏شود؛ زیرا انسان را به مقصد می‏رساند، و به دلیل و برهان حجت می‏گویند؛ زیرا مقصود را در بحث روشن می‏سازد.  زیارت خانه کعبه نخستین بار در زمان ابراهیم رسمیت یافت، و سپس بصورت یک سنت حتی در زمان عرب جاهلی ادامه یافت، و در اسلام به صورت کاملتر و خالی از هر گونه خرافه دوران جاهلی تشریع گردید .  بحث در شرایط وجوب حج بود که شرط اول بازگشت به دو شرط بلوغ وعقل داشت، در بلوغ اجماع از قول علماء وروایاتی بیان شد که دلالت به اعتبار بلوغ داشت در عقل هم به عنوانی یکی ازشرایط عامه مورد قبول واجماع است، شرط سوم حریت است؛ یعنی برای انجام حجه الاسلام باید آزاد باشد، اقوال علماء وروایتی متعدید بیانگر این مطلب بوده اسیت، که حج مملوک قبول نیست واگر در زمان بندگی و بردگی حجی انجام دهد کفایت از حجه الاسلام نمی کند، شرط چهارم استطاعت است، در استطاعت صحت بدنی شرط است حج به مریض که قادر به حج نیست واجب نیست، در حج باید استطاعت مسیر وزمانی محقق باشد. درآخر حج بذلی مورد بحث ومداقه علمی قرار گرفت، بعد از بیان اقوال وروایات به این نتیجه رسیدم که حج بذلی از حج الاسلام کفایت می‎کند. ضرورت بحث: از این جهت است، حج بر هر انسانی که توانایی داشته باشد، در عمر فقط یک بار واجب می‏شود و از آیه فوق نیز بیش از این استفاده نمی‏گردد؛ لذا بسیار ضرور است که احکام این واجب الهی را درست یاد بگیریم وصحح انجام بدهیم، که واجب مهم که در طول عمر یک دفعه برای انجامش وقت داریم به صورت صحیح وکامل انجام دهیم. سوال اصلی: شرایط تحقق استطاعت چیست؟ سوال فرعی: حج بذلی از حجهالاسلام کفایت می‎کند یاخیر؟ روش این مقاله توصفی تحلیلی است. یافته های این مقاله، این است در تحقق استطاعت چهار شرط اصلی برای استطاعت لازم است وحج بذلی هم از حجه الاسلام کافی است.