بررسی تاثیر تقاضای گردشگری بر توسعه مالی با تمرکز بر اثرات تعاملی آنها بر رشد تولید سرانه ایران

درک ارتباط بین توسعه مالی و فعالیت های گردشگری برای جذب سرمایه گذاری و ارتقای رشد پایدار حایز اهمیت است. مخارج گردشگری و تعداد گردشگران بین المللی به عنوان مولفه های تقاضای گردشگری، به طور مستقیم یا به واسطه ی تاثیری که بر سطح توسعه مالی دارند، می توانند بر رشد اقتصادی اثر گذار باشند.

روش شناسی:

  با استفاده از رویکرد خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی (ARDL) برای داده های اقتصاد ایران طی دوره زمانی 1374 تا 1397، ارتباط تقاضای گردشگری با سطح توسعه مالی، آزمون می شود. سپس، نحوه تاثیر توسعه مالی بر ارتباط بین تقاضای گردشگری و رشد تولید ناخالص داخلی سرانه، بررسی می شود.

نتایج بر ارتباط مثبت و معنادار بین سطح تقاضای گردشگری و توسعه مالی دلالت دارد؛ به ازای یک درصد رشد مخارج گردشگری، شاخص توسعه مالی، به میزان 3425/0 درصد افزایش می یابد. رشد یک درصدی ورود گردشگران بین المللی، به افزایش 609/0 درصدی شاخص توسعه مالی منجر می شود. اثر تعاملی توسعه مالی و مخارج گردشگری بر رشد تولید سرانه، 408/0 و به لحاظ آماری معنادار است. بر این اساس می توان استدلال کرد بهبود توسعه مالی به تقویت اثر مخارج گردشگری بر رشد تولید سرانه منجر می شود.

نتیجه گیری و پیشنهادات:

 نتایج سازگار با فرضیه رشد منجر به گردشگری بوده و حاکی از آن است که مقامات می توانند رشد اقتصادی را با تقویت بخش گردشگری و توسعه مالی، بهبود بخشند.

نوآوری و اصالت: 

توجه به اثر شاخص های تقاضای گردشگری بر سطح توسعه مالی، و نیز اثر تعاملی آنها بر رشد تولید سرانه، خلا مطالعاتی موجود را پوشش می دهد و مزیت مطالعه حاضر محسوب می شود.