اثر پاسخگویی تقاضای یکپارچه بر برنامه ریزی مقاوم سیستم های آب-انرژی محلی در حضور خودروهای الکتریکی و هیدروژنی

پاسخ گویی تقاضای یکپارچه به طور موثر استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر و بهبود بهره‏‏وری انرژی در سیستم‏های با چندین حامل انرژی را ترویج می‏دهد. مقاله یک مدل برنامه‏ریزی مقاوم برای سیستم‏های انرژی محلی مبتنی بر برق، سرمایش، هیدروژن و آب در حضور خودروهای الکتریکی و هیدروژنی پیشنهاد می‏دهد. به علاوه، نقش پاسخ گویی تقاضای یکپارچه مبتنی بر برق و سرمایش در جهت کاهش هزینه بهره‏برداری سیستم آب انرژی محلی بررسی می‏شود. سیستم انرژی محلی به منابع تولید برق، دستگاه آب شیرین کن، توربین بادی، سیستم‏های ذخیره‏ساز آب، برق، سرمایش و هیدروژن، واحد تبدیل برق به هیدروژن و چیلر الکتریکی به منظور تامین هم زمان تقاضاهای آب انرژی مجهز است. به منظور مدل سازی عدم قطعیت توان تولیدی باد، از یک رویکرد بهینه سازی مقاوم بدون نیاز به تابع چگالی احتمال و تولید سناریو استفاده می‏شود که برنامه‏ریزی بهینه سیستم آب انرژی را در برابر تغییرات تولید توان باد استوار می‏سازد. همچنین، این رویکرد بهره‏بردار را قادر می‏سازد تا یک رویکرد ریسک‏گریز را اعمال کند. نتایج عددی نشان می‏دهد استفاده از پاسخ گویی تقاضای یکپارچه در کنار سیستم‏های ذخیره ساز آب انرژی سبب کاهش کل هزینه بهره‏برداری سیستم محلی تا 6/5 درصد می‏شود.