مطالعه ی انگیزه ی خود ویرانگری از طریق بازنمایی گفتار درون: در باب شخصیت خودبازتاب هارمونی شبانه ی ارکستر چوب ها

ظهور بیانی گفتار درون به نوعی ماهیت از هم گسیخته جهان را از ورای درک و دریافتی منقطع از واقع آشکار می سازد و این امر هنگامی رخ می دهد که پاره ای از افکار بی پرده ی انسان با تار و پود زبان بیرونی ادغام پیدا می کند. برون ریزی گفتار درون به عنوان یکی از ویژگی های بارز ادبیات مدرن، روشی موثر در بیان بحران هویت محسوب می شود که توسط نسل جدیدی از نویسندگان از جمله رضا قاسمی مورد کاربرد قرار می گیرد. همنوایی شبانه ی ارکستر چوب ها که ترجمه فرانسوی آن از ژان فلور (2001) با عنوان همنوایی شبانه (Harmonie nocturne) به چاپ رسیده است، با بیان مکاشفات درونی هنرمندی ایرانی تبار سعی در پرده-برداری از تنش های روحی انسان مدرن دارد. برای دستیابی به ریشه ی تنش های روان شناختی راوی، تحلیل و رمزگشایی از جلوه-های نمود احوالات درونی وی امری ضروری به نظر می رسد. از این رو، مقاله حاضر مروری است بر انواع نمودهای گفتار درون در هارمونی شبانه که به گرایش خود ویرانگر شخصیت داستانی توجه دارد.