اثربخشی آموزش زبان بدن به روش ABM بر مهارت ارتباطی کودکان اوتیسم

یادگیری مهارت های ارتباطی برای کودکان مبتلا به طیف اختلالات اوتیسم ساده نیست ولی با استفاده از روش هایی می توان مهارت های ارتباطی را بهبود بخشید. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش زبان بدن به روش ABM برمهارت ارتباطی کودکان اوتیسم انجام شده است.

پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کودکان پسر سنین 12-6 سال دارای اختلال طیف اتیسم شهر اصفهان در سال 1401 تشکیل می دهد که به صورت روش نمونه گیری داوطلبانه 30 نفر پسر دارای اختلال طیف اتیسم انتخاب با استفاده از جدول کوهن با اندازه اثر 4/0 توان آزمون 8/0 انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه مهارت های ارتباطی جرابک (2004) بود؛ که توسط گروه آزمایش و کنترل به عنوان پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شد. آموزش زبان به روش ABM در قالب 18 جلسه به گروه آزمایش ارایه شد. داده های به دست آمده با استفاده نرم افزار SPSS و به وسیله روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.

نتایج بیانگر تاثیر معنادار آموزش زبان بدن به روش ABM بر مهارت های ارتباطی در کودکان اتیسم است (05/0≥P)

بنابراین این نوع آموزش به عنوان یکی از مهارت های کاربردی برای بهبود مهارت های ارتباطی در کودکان اتیسم توصیه می شود.