شناسایی عوامل موثر در انتقال بازیکنان فوتبال از سطح مبتدی به حرفه ای در ایران

 هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل موثر در انتقال بازیکنان فوتبال از سطح مبتدی به حرفه ای در فوتبال ایران بود.

روش شناسی: 

روش تحقیق به شیوه کیفی و مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش گلیزر (1992) انجام شد. جامعه آماری متشکل از کلیه صاحب نظران و خبرگان فوتبال (مربیان حرفه ای، کارشناسان فوتبال، مدیران ورزشی فدراسیون فوتبال، ادارات ورزش و جوانان، باشگاه ها و آکادمی های حرفه ای و اساتید مدیریت ورزشی) بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شد که با انجام 31 مصاحبه، اشباع نظری حاصل شد. به منظور گردآوری اطلاعات در مرحله اول به صورت کتابخانه ای به مطالعه و بررسی کتب، مقالات، اسناد و سایت های اینترنتی پرداخته شد. سپس مصاحبه های نیمه ساختار یافته برنامه ریزی و با توجه به شرایط کرونایی به صورت تماس تلفنی و با استفاده از فضای مجازی صورت پذیرفت. جهت سنجش روایی و پایایی از مقبولیت، قابلیت انتقال و تایید پذیری استفاده شد.

 از تجزیه و تحلیل داده ها 245 کد اولیه شناسایی شد. بر اساس تکراری بودن بعضی از آن ها و بر اساس کدگذاری باز، 120 کد مستقل اولیه ایجاد شد و 20 مقوله فرعی و 4 مقوله اصلی (عوامل فنی، آکادمیک و استعدادیابی، سازمانی و منابع انسانی) به عنوان عوامل انتقال بازیکنان فوتبال از سطح مبتدی به حرفه ای در ایران شناسایی شدند.

 با توجه به یافته های تحقیق می توان با در نظر گرفتن عوامل متعدد مدیریتی از جمله توسعه عوامل فنی و ورزشی، نظارت بر آکادمی ها و مدارس فوتبال و امر استعدادیابی، بررسی سازمان های ورزشی مربوطه و در نهایت توانمندسازی نیروی انسانی در حیطه فوتبال و نیز یافتن عوامل کلیدی مهم و تاثیر گذار برای رویایی با چالش ها و انتقال بازیکنان فوتبال جوان، به ویژه خلاهای موجود در زمینه عوامل فنی و آکادمیک، کمک شایانی تا رسیدن به مرحله حرفه ای و نخبه شدن آنها کرد.