شناسایی و تحلیل فعالیت های پژوهشی ‏‏‏‏اعضای هیئت‏ علمی رشته علوم سیاسی دانشگاه های دولتی تهران در چارچوب آیین نامه‏‏ ارتقای‏ ‏‏‏‏اعضای‏ هیئت‏ علمی

این پژوهش با هدف «شناسایی و تحلیل فعالیت های پژوهشی ‏‏‏‏اعضای‏ هییت علمی رشته علوم سیاسی دانشگاه های دولتی تهران در چارچوب آیین نامه ‏‏ارتقای‏ ‏‏‏‏اعضای‏ هییت علمی» انجام شده است.

روش شناسی: 

پژوهش حاضر از نوع پژوهش های ارزیابانه تحلیلی است که برای انجام آن از روش مطالعه کتابخانه ای استفاده شده است. جامعه این پژوهش شامل تمامی ‏‏‏‏اعضای‏ هییت علمی رشته علوم سیاسی دانشگاه های دولتی مستقر در شهر تهران است که تعداد آنان در زمان اجرای تحقیق 174 نفر بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم استفاده شده است. از میان جامعه آماری تعداد 119 نفر به عنوان نمونه آماری با استفاده فرمول نمونه گیری کوکران برآورد شدند. گردآوری داده های این پژوهش مربوط به بازده زمانی 1395 از زمان اجرایی شدن آخرین آیین نامه‏‏ ارتقای‏ علمی تا پایان سال 1399 است. داده ها اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 26 وExcel  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

نتایج فعالیت های پژوهشی مبتنی بر آیین نامه ‏‏ارتقاء‏ نشان داد که تعداد مقالات پژوهشی در دوره مورد مطالعه ، با تعداد 43 مقاله نمایه شده در پایگاه ای اس سی، 8 مقاله نمایه شده در اسکوپوس، 2 مقاله نمایه شده در وب آو ساینس و 2 مقاله نمایه شده درجی سی آر است. حداکثر مقالات ترویجی و تحشیه دوره مورد مطالعه با حداکثر 7 مقاله که از این تعداد به ترتیب 7، 2 مربوط به مقالات ترویجی و تحشیه است. تعداد مقالات کامل در همایش های علمی معتبر در دوره مورد مطالعه با حداکثر 19 مقاله، که از این تعداد به ترتیب 12و17 مربوط به همایش های علمی معتبر داخلی و بین المللی است. انجام طرح های پژوهشی در دوره مورد مطالعه با حداکثر 4 طرح پژوهشی که از این میزان تعداد طرح های داخل و خارج موسسه به ترتیب 3 و 4 است. انتشار کتاب در دوره مورد مطالعه با حداکثر 37 جلد کتاب است که از این میزان تالیف و تصنیف کتاب با تعداد 12 بیشترین و بعد از آن ترجمه کتاب با تعداد عددی 8 و عنوان تصحیح کتاب با مقدار عددی . قرار دارد. راهنمایی پایان نامه ها و رساله های دکتری  با حداکثر 41 مورد که به ترتیب پایان نامه کارشناسی ارشد و رساله دکتری به ترتیب 32 و 15 است. حداکثر ارایه کرسی های نظریه پردازی دوره مورد مطالعه با مقدار عددی 2 است که کرسی های علمی - ترویجی نقد و نوآوری علمی در حوزه علمی، نظریه پردازی در حوزه علمی با مقدار عددی 2 و ارایه نتایج کرسی ها در همایش ها با مقدار عددی 0 است. همچنین نسبت کتاب به مقاله در دوره مورد مطالعه یک پنجم است. ترتیب فراوانی انتشار مقاله بر اساس مرتبه علمی ‏‏‏‏اعضاء‏ هییت علمی استاد، دانشیار و استادیار در دوره مورد مطالعه به ترتیب 43، 33 و 17است. در حوزه تخصص گرایی ‏ تقریبا بیشترین حوزه فاقد تخصص و روابط بین الملل ‏‏‏‏اعضاء‏ هییت علمی رشته علوم سیاسی مربوط به این دو حوزه است. منظور از حوزه فاقد تخصص پژوهشی، عدم نظم، انسجام فکری و یک رویه و تمرکز پژوهشی و حوزه تخصصی خاص و محوری است که با مقدار عددی 24 است، و این بدان معناست که (20.16‏ درصد) ‏‏‏‏اعضای‏ هییت علمی در هیچ حوزه پژوهشی، تخصصی ندارند و همچنین رشته روابط بین الملل با مقدار عددی 24 (20.16‏ درصد) و پس از آنها اندیشه سیاسی در اسلام و ایران با مقدار عددی 6 (5.04‏ درصد) بالاترین حوزه تخصصی را داراست.

نظام ‏‏ارتقای‏ مرتبه ‏‏‏‏اعضای‏ هییت علمی به عنوان یکی از ابزارهای اصلی سیاست گذاری در نظام آموزش عالی نقش ویژه ای در جهت دهی به عملکرد ‏‏‏‏اعضای‏ هییت علمی دارد که آیین نامه ‏‏ارتقای‏ ‏‏‏‏اعضای‏ هییت علمی، عینی ترین نمود آن محسوب می شود. مطالعه متون نشان داد که ‏‏ارتقای‏ مرتبه علمی، مستلزم توجه به دو بعد کمیت و کیفیت توامان با هم بایستی صورت پذیرد. نتایج پژوهش نشان داد. ازآنجایی که نظام ‏‏ارتقای‏ ‏‏‏‏اعضای‏ هییت علمی شامل عناصر متعددی است، ولیکن عدم توازن در ارزش گذاری فعالیت ها و خلاصه شدن وزن ماده پژوهشی به بند مربوط به مقالات علمی- پژوهشی و درنظر نگرفتن هیچ سقف امتیازی برای آن باعث شده است تا دیگر فعالیت ها تحت الشعاع آن قرار گیرد.